bir çoçuk gibi sevdim
BİR ÇOCUK GİBİ SEVDİM SENİ
Bir çocuk gibi sevdim seni;
heyecanına yenik… Yüreğimdeki
yitikleri unutarak oyun oynama
heyecanına dalıp açlığımı unutur
gibi sadece sana susadım… Deniz
gözlerin aklıma geldikçe arttı
susuzluğum… Bu gece sevdam
haddimi aştı!!! Dur diyemedim,
engelleyemedim içimdeki haylazı…
Bir çocuk gibi sevdim seni; karşılık
beklemeden… Minik, naif, sessiz
dokunuşlar gönderdim, acılarla
dolu yüreğine… Koşarken ayağı
taşa takılıp düşen, sessizce
ağlayarak yarasını temizlemeye
çalışan çocuğun feryatları vardı
gözyaşlarında… Yaralıydın…
Senden bitik yüreğime çare
bekleyemezdim… Karşılıksız
sevdim seni; bir çocuğun
oyuncağına bağlılığı gibi…
Bir çocuk gibi sevdim seni; Açlığa
yenik… Aşka aç olan yüreğimin lal
dilini çözemedim, çözemedi hiçbir
şey… Karnı aç olan bebeğin
ağlaması gibi şimdi haykırırsa
yaralı yüreğin, bir rüya olup bad-ı
sabayla sana eserim korkusuzca…
Sessizce sinerim içine…
Bir çocuk gibi sevdim seni; Bir
bebeğin saflığında; masum
bakışlarında gizledim sevgimi… O
tatlı suretinde gamzelerinin
belirmesiyle dağıldı acılarım…
Öylesine saf, öylesine masumdu
sevgim… Ve içimdeki haylaz kadar
kıpır kıpırdı, gerçekti…
BİR ÇOCUK GİBİ SEVDİM SENİ;
BİR BEBEĞİN SAFLIĞINDA…